Irmspiration.nl

Mijn wandeling met de pen

Eigenlijk zat mijn belangstelling voor het schrijven er al vanaf heel jong in. Ik weet nog dat ik in groep 4 of 5 met mijn vriendinnetje aan een heus stripboek 'werkte' en we namen onze taak bloedserieus! Middagen zaten we boven op haar kamertje te tekenen en te schrijven. Later schreef ik thuis schriften vol met korte maar ook langere verhalen. Deze bleven veilig opgeborgen in mijn schriftjes en de enige die deze verhalen af en toe te horen kregen waren mijn ouders.

Tot de vraag kwam of ik ook columns wilde schrijven voor het blad van de kerk. Dit heb ik een tijdje gedaan en ik merkte dat ik het leuk vond om me te verplaatsen in het publiek dat het verhaal mogelijk ging lezen. Wat zou een verhaal nodig hebben om deze groep mensen mee te kunnen nemen in een bepaald onderwerp? Ik vond het leuk om naar een prikkel op zoek te gaan en met een doel te schrijven. 

In die periode (op de middelbare school) worstelde ik ook behoorlijk met mezelf en het hielp me om dit van me af te kunnen schrijven. Regelmatig dacht ik erover om er een boek over te schrijven, dat mensen mogelijk troost en hoop kon bieden. Maar... dan moest ik er wel helemaal 100% bovenop zijn, zodat ik ook een happy ending aan mijn boek kon geven. Laat dat nu een ingewikkelde taak zijn, want het is vast herkenbaar dat je nooit klaar bent met leren en wanneer ben je nu helemaal perfect? Ik ben meerdere keren begonnen met het typen van een verhaal, maar steeds bleven ik haken en ik stopte weer. 

Dat boek over mijn worsteling is er dus niet gekomen. 

Wel kwam er iets anders. Na mijn studie aan de PABO werd ik juf op de basisschool. Ik werd geïnspireerd door een aangrijpend verhaal dat ik hoorde van een leerling die ik lesgaf. Ik wilde zo ontzettend graag helpen, maar het enige wat ik voor deze leerling kon doen als juf, was een luisterend oor bieden en af en toe troosten als dit nodig was. Er borrelde een verhaal in mij naar boven. Een verhaal waarin ik een boodschap wilde overbrengen op jonge lezers. Dat hoe eenzaam je je als kind ook kunt voelen door allerlei omstandigheden, er altijd manieren zijn om je minder eenzaam te voelen en je verhaal te kunnen delen. Deze keer ging het verhaal niet over mij en de woorden bleven vloeien, totdat er een compleet boek op mijn scherm gecreëerd was. Dit boek is uitgegeven door Boekscout, een uitgeverij die onervaren schrijvers een kans biedt om hun werk uit te geven. Het was een bijzonder proces om mee te maken. 

Ergens wilde ik nog wel een boek schrijven, maar doen kwam het fenomeen 'druk' om de hoek kijken en ik besloot het te laten rusten. Dit boek was ontstaan door passie en in ontspanning. Druk is geen ingrediënt voor het schrijven van een boek. 

Een tijdje later ging het niet zo goed met me en ik heb hard moeten werken om er weer bovenop te komen. Opnieuw gaf schrijven mij een uitlaatklep en ik merkte dat ik het deze keer wel wilde delen. Ik wilde delen met het doel om mensen inzicht te geven in wat er in mij leefde, maar nog meer met als doel om anderen te bemoedigen en hoop te geven. Hoop dat er altijd lichtpunten zijn en dat je kracht kunt ervaren ondanks dat het soms moeilijk is. 

Dit was het moment van het ontstaan van mijn website. Ik hield mijn blogs bij en kon uitdelen van wat ik leerde door de dingen die ik meemaakte. Andersom werkte het voor mij zo enorm, te weten dat er een leger aan mensen achter mij stond die met mij mee las en dat ik niet alleen was in mijn strijd. 

Na ongeveer een jaar ben ik gestopt met het schrijven van de blogs. Ik ging weer aan het werk en ik wilde daar juf, collega en Irma zijn. Ik wilde niet dat iedereen zomaar kon lezen over mijn kwetsbare tijd, want het was ook heel fijn om te merken dat ik meer was dan dat. 

Toch kreeg ik af en toe vragen waarom er geen blogs meer verschenen en dat heeft me tot nu toe nog niet losgelaten. Ik wilde mijn werk wel voortzetten, maar niet op de manier zoals ik dat in die periode heb gedaan. 

Mijn missie

Nu gaat het een stuk beter met mij en toch is er nog zoveel te leren en te overwinnen. God heeft mij dat de afgelopen periode op meerdere bijzondere manieren duidelijk gemaakt. Hij heeft mij laten zien dat het tijd was voor een nieuwe stap samen met Hem.

Dat is de reden dat ik ben gestart met het groeijaar van Royal Mission. Een jaar lang mag ik middels een studie via een online platform investeren in mijn relatie met God, ik mag leren van 2 bijzondere mensen die docent zijn binnen deze cursus en ik mag opdrachten maken die me diep in mijn binnenste laten kijken. Iets wat ik de afgelopen 2 jaar amper durfde. De cursus is nog maar bij les 3 van de 20 maar nu al maakt het leren via de filmpjes en het lezen uit de boeken, maar vooral het maken van de opdrachten ontzettend veel los. Ik voel zoveel liefde en kracht uitgaan van de Heer die mij hierin leidt en ik voel dat ik dit niet voor mijzelf kan en mag houden. God die geeft niet om voor jezelf te houden maar Hij geeft het mij om uit te delen.

Door een collega werd ik laatst geprikkeld tot het herlezen van een 'boek' dat ik een jaar geleden alsnog heb geschreven, maar niet meer  durfde te versturen naar een uitgever. Ik heb het haar laten lezen en mijn vuur voor het schrijven werd weer aangewakkerd. En nu terwijl ik dit stukje schrijf, besef ik me dat ook deze gebeurtenis deel van Gods plan was. Het ging er helemaal niet om of dat boek nu wel of niet wordt uitgegeven, het ging erom dat mijn vuurtje weer aan zou gaan!

En hier ben ik. Ik ga je meenemen in Mijn Royal Mission. Ik ga uitdelen van wat ik mag leren, van mijn reis met God en ik hoop en ik bid dat ik je mag raken en mag helpen om een heel klein stukje van Gods prachtige koninkrijk te kunnen zien en ervaren. 

Ik wens je daarbij alles wat je nodig hebt om je hart open te stellen en te ontvangen wat de Heer jou wil geven ❤️